Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014

Obsessions ...


"If you ever looked at me once with what I know is in you, I would be your slave". 
Emily Brontë, "Wuthering Heights"




"Obsession". Wojciech Weiss ( 1875-1950 )
National Museum in Warsaw, 20/6/'14


Piano ...


Μενεξεδενια ηταν τα βουναμενεξεδένια τα φιλιά
μενεξεδένια ήταν τα μάτια σου κατάμαυρη είναι η μοναξιά.
Το τρένο αυτό που σε ξερίζωσε μου σκίζει πάντα την καρδιά
το σφύριγμά του είναι για μέ λυγμός το πέρασμά του είναι καημός.

Ήμουν για σένα ο διαβάτης που περνά 
ήσουν για μένα το νερό και η φωτιά.

Σε κράτησα μέσα στα χέρια μου σα νά 'σουνα μικρό πουλί
με την αυγή γλυκοκελάηδησες το δειλινό είχες χαθεί.
Κι εγώ στα δάση τώρα τριγυρνώ μετρώ τα κίτρινα κλαδιά
μετρώ τα φύλλα που ξεράθηκαν την άμετρη μετρώ ερημιά.

(στιχοι : Γιαννης Θεοδωρακης
μουσικη : Μικης Θεοδωρακης)




Κυριακή 22 Ιουνίου 2014

Truth be told ...



Auschwitz , 19/6/'14
Τα παπουτσια

Παλιά λιωμένα απ’ τις πεζοπορίες
παπούτσια μου
που με οδηγείτε πάντα στους γκρεμούς
σε λάθος δρόμους που βγάζουν στο σκοτάδι
σε σπίτια που ερήμωσαν μες στις φωτογραφίες τους.

Άσπλαχνα, μπερδεμένα μέσα στην πολυκοσμία,
παπούτσια μου
φτιαγμένα μόνο για αποχωρισμούς
γι’ αυτούς που περιφέρονται δίχως ελπίδα
έξω απ’ τους χάρτες του καλοκαιριού.

Παπούτσια που δεν με πάτε πουθενά
παρά μονάχα σε πόλεις που απομακρύνονται
σε ανθρώπους που πεθαίνουν μόλις του αγγίζεις
σε έρωτες που σβήνουν πριν να γεννηθούν.

Κι όμως σας είχα φορέσει κάποτε
σε ηλιόλουστες μέρες
σε διαδρομές κοντά στα κάστρα
της παράκτιας πόλης
κι άλλοτε πλάι στη κηλίδα της θάλασσας
κάτω απ’ τον ουρανό
κάποιας εφήμερης αγάπης.

Παλιά, λιωμένα απ’ τις πεζοπορίες
παπούτσια μου
που ονειρευτήκατε ταξίδια.
Κατερίνα Καριζώνη
από την ανέκδοτη συλλογή Ρεσάλτο, 2008









...Γνωρίστηκαν τα ρούχα μας
που φτερουγίζαν χρόνια
στης λεύκας τα υψώματα
στου φράχτη τα μπαλκόνια...

Τρίτη 17 Ιουνίου 2014

Final announcement...

...before flying

Αλλάζει το φως

αλλάζει το φως
και θα κοιτάζομαι
εκεί που ανθίζουν τα μεσάνυχτα
και η μέρα
γραπτή φωνή
αναλύεται
σε χρώματα υπαρκτά
τα μυστικά
καλά κρυμμένα
στις κυψέλες τους
οι ενοχές
κλέβουν την όση απόσταση
έμεινε μεταξύ μας

μια νύχτα σαν κι αυτή
πάρε το χρόνο στα χέρια σου
και στο κογχύλι του
αφουγκράσου
τον παφλασμό
που έσβησε
με μνήμες
Μυρτω Αναγνωστοπουλου 



( συλλογή : Το χρονικό των υποδόριων γεγονότων, 1995)



Κυριακή 15 Ιουνίου 2014

ΙΝ silenzio ...


Αν Δεν Μιλάς

Αν δεν μου μιλάς
θα γεμίσω την καρδιά μου με την σιωπή σου
και θα το αντέξω.
Θα μείνω ακίνητος να περιμένω την νύχτα
ξαγρυπνώντας με τ' άστρα
και θα γείρω το κεφάλι μου στη γη με υπομονή.
Μα θα'ρθει το πρωί
και θα σβήσουν οι σκιές της νύχτας
και η φωνή σου σε χρυσά ρυάκια
θα πλημμυρίσει τον ουρανό.
Και τα λόγια σου στο τραγούδι
θα πάρουν φτερά απ' τις φωλιές των πουλιών
και οι μελωδίες σου θα ξεπροβάλλουν σαν άνθη
σ'όλα τα δένδρα του δάσους μου.

Rabindranath Tagore



... Aegean Sea, ( 10/6/'14, 07.45' )


Nostalgia - G. Markopoulos

Se Τu Νon Parli

Se tu non parli
riempirò il mio cuore
del tuo silenzio
e lo sopporterò.
Resterò qui fermo ad aspettare
come la notte nella sua veglia stellata
con il capo chino a terra paziente.
Ma arriverà il mattino
le ombre della notte svaniranno
e la tua voce in rivoli dorati
inonderà il cielo.
Allora le tue parole nel canto
prenderanno ali da tutti i nidi di uccelli
e le tue melodie spunteranno come fiori
su tutti gli alberi della mia foresta.

Rabindranath Tagore











Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014

Pas ...de la lune


Παει και το φεγγαρι

[...] του φεγγαριού το φως
φως ασημένιο
πιο ερωτικά σε άγγιζε
απ’το χρυσό της μέρας [...]
Κατερινα Αγγελακη - Ρουκ


Μ' ενα φεγγαρι - Παν. Παπαιωαννου

Μ' ενα φεγγαρι αγκαλια
θα σε γυρεψω
πανω απ' τα κυματα

και μ' ανοιγμενα τα φτερα
θα σε χορεψω
πανω στα βηματα

(στιχοι, μουσικη : Χρυσοστομος Καραντωνιου)



( cd : Ποταμι ο Καιρος, 2009 )






...Και έτσι παράταιρος και μόνος θα σταθώ
σαν τα λιμάνια που προσμένουνε αγάπη
εσύ θ' απλώνεις τα πανιά σου στον καιρό
σε μια πορεία που εγώ χάραξα στον χάρτη...

full moon : Friday 06.57')




Τετάρτη 11 Ιουνίου 2014

Labytinth ...

Απ' όταν ο Θησέας σκότωσε τον Μινώταυρο
ο λαβύρινθος εγκαταλείφθηκε, απολύθηκαν οι φύλακες
με τον καιρό γκρεμίστηκε η οροφή του
βγήκαν στο φως οι τρομεροί διάδρομοι
...................................
πέσανε οι τοίχοι, μείναν μόνο τα χνάρια
από περίπλοκα χαράγματα πάνω στη γη.
Όμως προσομοιώσεις λαβυρίνθων, σκοτεινές κατασκευές
δεν έπαψαν να χτίζονται με νέα υλικά
με καινούρια τέρατα, θύματα, ήρωες, ηγεμόνες,
φτιάχνονται προπαντός λαβύρινθοι με λέξεις
.................................

(Τιτος Πατρικιος : "Ιστορια του λαβυρινθου" )






Pan's Labytinth (full movie, 2006)




Κυριακή 8 Ιουνίου 2014

Sunday's ...


Ειμαι στο μωλο - Χ.Αλεξιου, Μ.Σεβιλογλου

Σε κάθε πόλη

Σε κάθε πόλη υπάρχει μια αγάπη που έφυγε,
ένας έρωτας που εξατμίστηκε, ένας φίλος
που χάθηκε και δεν απαντούνε τα τηλέφωνά του,
ένας δρόμος με σβησμένο το όνομά του.

Υπάρχει ένα παγκάκι μ' ένα φιλί
πεταμένο πλάι του πάνω στο χώμα,
ένας δρόμος που κόβεται στα δυο
και δεν σμίγει πια με τίποτε,
ένα δωμάτιο όπου ένα λουλούδι
στέκει ξερό μέσα στη γλάστρα.
Σε κάθε πόλη υπάρχει μια ξεχασμένη μουσική
που αιωρείται σαν φύλλο στον αγέρα,
γεύσεις και μυρωδιές κι αρώματα,
αίμα, δάκρυα και τύψεις.

Υπάρχουν δυο στίχοι που πετιούνται ξαφνικά
απ' τη γωνιά της μνήμης
και παίρνουν τη φωνή και το νόημα άλλων ημερών,
ένα κομμάτι του εαυτού σου
που σου φωνάζει από μακριά,
που σε καλεί να επιστρέψεις.
Μα το ξέρεις,
δεν έχεις τρόπο να επιστρέψεις,
δεν έχεις πού να επιστρέψεις.
Γιωργος Μολέσκης
( "Το ημιτελές ποίημα", 2014 )


Πέμπτη 5 Ιουνίου 2014

Rain colour ...


Μιλα μου σαν τη βροχη (- Γ. Φερτης)
ωρες διχως διακοπη
ειμαι παιδι και μαθαινω ...
μιλα μου σαν τη βροχη
πινω καθε συλλαβη
και στο σχολειό σου πηγαινω ... 
 






που ταξιδευει
και σε γυρευει
μεσ' τ' απειρο παντου ...
σαν ενα αστερι
μισοσβησμενο
σε περιμενω 
στη μεση τ' ουρανου ...


Δεν εχει η νυχτα πικρη βροχη να κλαψει
...


Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014

Rose(s) ...



Παρατηρώ. Πάντα το έκανα... βυθίζομαι στα νερά της θάλασσας...
απογράφω... Κάπου- κάπου έχω αναλαμπές...
Κάθομαι απέναντι μου. Λοιπόν; Με ρωτάω αγέλαστα σαν να με βλέπω πρώτη φορά.... 
φλυαρώ. Χωρίς ανάσα... ( Της σιωπης )
Παραδέχομαι... περιμένω...  Κατηγοριοποιώ... Αβάσταχτο κενό...
Τώρα, το κλείνω άνετα το μαγαζάκι...
Που περιφέρεται η ψυχή;... ( Distance ) Σκουπίζουν οι ψυχές τα δάκρυα;...
Οι άνθρωποι γύρω μου κυνηγούν...
Και 'γω... ( Το ξυπολητο βαλς )
εγώ,
θέλω ένα τετραγωνικό γης
να φυτέψω τα τριαντάφυλλα που σου αρέσουν...
(Κικη Μαυριδου)


"39" - Μαρια Πανοσιαν