Αιώνια

Βαθυ θολο ποταμι
σιγανη θαμπη βροχη
στη σιωπη ραγισμενου χειμωνα
χερια απλωνει το δεντρο στο φως
λασπωμενες ελπιδες στη ριζα
στα κλωναρια βουβα τα πουλια
κι αν οι σταλες μουσκευουν αιώνια
το ξυλενιο θλιμμενο κορμι
παντα θα 'χει  κρυφο του ενα δακρυ
που δεν κυλησε ποτέ.




Θολο ποταμι -- Δ. Μητροπανος