Στα κρυφα

Δεν ανασαινει η αγωνια
κυνηγημενη κρυφτηκε
στου νου τη φυλλωσιά
ονειρευεται την κραυγη -του "ποτέ"-
και θυμαται τη σιωπη -του "πάντα"-
Μεθυσμενη, αλλόφρονη
η τρελλη σκια
ξεφυσαει φωτιες, πληγες
όσο να πεσουν τα φυλλα...
να πεσουν...  να πεσουν...
να πεσουν μαραμενα...
ξερά... ... 


"Τ' ονειρο καμε φυλαχτο..."