Ανακαλυπτω - Δημητρα Γαλανη
Violet Green and Red Mark Rothko, 1951 |
[...] θαυμάσιο βράδυ
ο έγχρωμος θόρυβος τῆς πόλεως
τὴ μοναξιά μου διαιρούσε πότε κίτρινη
πορτοκαλένια κυανή καὶ τώρα κόκκινη
βάφοντας πράσινο το περπάτημα.
Εἶχε λευκά σημάδια η αγάπη.
Στόπ. Επιστροφή.
Εἶχε λευκά σημάδια τοῦ κόσμου η ταραχή.
Τα νέφη αόρατα.
Οχι.
Στὶς ερημιές του φεγγαριού μέσ᾿ στα κλήματα
μαρμαίρει ο αγγελος ενώ
γελιέται ο θάνατος καὶ η νύχτα
διασκεδάζει με διάττοντες.
Ὄχι, ὄχι.
Ὁ χρόνος πλησιάζει τα οράματα
νυχοπατώντας.
Απληστία!
Έπρεπε να βυθίσω περισσότερο
τὴ θλίψη μέσα στὴν ψυχή μου.
[...]
Στόπ. Ολα σβήνονται.
Θέλω να βγω απ᾿ τὶς λέξεις
βαρέθηκα.
Ν᾿ ακούω καλύτερα στο απέναντι μπαλκόνι
τί λένε οἱ δυο μόνιμες γριές
που κάθονται μὲ τὶς ώρες.
Νίκος Καρουζος
(απόσπασμα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου