Απώλεια
Αρκούντως αρκούμενοι,
συγκατατεθήκαμε.
*
Αρκούντως αρνούμενοι,
εξοστρακιστήκαμε.
Αρκούντως αρνούμενοι,
εξοστρακιστήκαμε.
*
Εν κατακλείδι,
απωλεστήκαμε…
Εν κατακλείδι,
απωλεστήκαμε…
Δημητρης Ι. Μπρούχος
"Ασκητική Θανάτου"
Τα Τραμάκια, 1990
Θ
Θέλω νά θυμάμαι. Στό φώς της μέρας.
Ὁ άνεμος φυσάει ακόμα στή μνήμη.
Πόσο ζυγίζουν οἱ χαμένες σκέψεις;
Συνεπής, σάν τόν ερχομό των εποχών
θ᾿ αφήσω τό βασίλειο τῆς σιωπής
καθώς θά ξεπροβάλλει ἡ αυγή θρυμματισμένη.
Θέλω νά θυμάμαι. Στό φώς της νύχτας.
Τά ευτελή και τά σπουδαῖα.
Σέ μιά δεξίωση ονείρων.
Θέλω νά θυμάμαι. Κάθε στιγμή καί ώρα.
Ἡ ψυχή δέν νοιώθει τόν χρόνο.
Θ
Θέλω νά θυμάμαι. Στό φώς της μέρας.
Ὁ άνεμος φυσάει ακόμα στή μνήμη.
Πόσο ζυγίζουν οἱ χαμένες σκέψεις;
Συνεπής, σάν τόν ερχομό των εποχών
θ᾿ αφήσω τό βασίλειο τῆς σιωπής
καθώς θά ξεπροβάλλει ἡ αυγή θρυμματισμένη.
Θέλω νά θυμάμαι. Στό φώς της νύχτας.
Τά ευτελή και τά σπουδαῖα.
Σέ μιά δεξίωση ονείρων.
Θέλω νά θυμάμαι. Κάθε στιγμή καί ώρα.
Ἡ ψυχή δέν νοιώθει τόν χρόνο.
Κωστας Λανταβος
"Τα ευτελή και τα σπουδαία"
Αρμός, 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου