[... Να αποκτούσαν ονομα οι λεξεις και να συναντιόντουσαν καπου τα δυο "θελω" για να πιουν μισο-μισο το νερο του "μου λειπεις"...] Μ. Πετροπουλου
...εκει που πολεμανε κι πεθαινουν οι ανθρωποι για εναν καινουργιο κοσμο
Εκει-
θα σε περιμενω
Χτίζω μιά αγάπη.
Την έχω στο χαρτί, όχι μονάχα με λόγια, αλλά με σχήματα.
Με ολοζώντανα όνειρα και παράλογα.
Και δυσκολεύομαι απο καρέκλες να σηκωθώ γιατί ριγά
απο επιθυμία το πάτωμα.
Χτίζω λίγο λίγο κάθε μέρα την επόμενη μέρα μας,
την παραμονή καμίας πιά αναχώρησης.
Και μυρίζω την ανάγκη.
Και συνεχώς μου τραγουδάει.
Και αν ο κόσμος μου γύρω γκρεμίζεται,
Εγώ συνεχίζω να χτίζω με τα χέρια τρεμάμενα , φοβισμένα και ασταθή.
Για να μην ποτέ τελειώσει, το ότι για αυτήν χτίζω.
...εκει που πολεμανε κι πεθαινουν οι ανθρωποι για εναν καινουργιο κοσμο
Εκει-
θα σε περιμενω
Χτίζω μιά αγάπη.
Την έχω στο χαρτί, όχι μονάχα με λόγια, αλλά με σχήματα.
Με ολοζώντανα όνειρα και παράλογα.
Και δυσκολεύομαι απο καρέκλες να σηκωθώ γιατί ριγά
απο επιθυμία το πάτωμα.
Χτίζω λίγο λίγο κάθε μέρα την επόμενη μέρα μας,
την παραμονή καμίας πιά αναχώρησης.
Και μυρίζω την ανάγκη.
Και συνεχώς μου τραγουδάει.
Και αν ο κόσμος μου γύρω γκρεμίζεται,
Εγώ συνεχίζω να χτίζω με τα χέρια τρεμάμενα , φοβισμένα και ασταθή.
Για να μην ποτέ τελειώσει, το ότι για αυτήν χτίζω.
Vennis Mak
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου