(πεντε τραγουδια... ερμηνευει ο Πανος Τζανετης)
Ο δρόμος
Τώρα μακραίνουνε
πύργοι, παλάτια
κλαίνε μου οι θύμησες,
κλαίνε τα μάτια.
Τώρα θανάσιμη
νύχτα με ζώνει,
μέσα μου ογκώνονται
οι άφραστοι πόνοι. [...]
Πόσο τ`ανέβασμα
του άχαρου δρόμου !
Στρέφω κοιτάζοντας
προς τ`όνειρό μου.
νύχτα με ζώνει,
μέσα μου ογκώνονται
οι άφραστοι πόνοι. [...]
Πόσο τ`ανέβασμα
του άχαρου δρόμου !
Στρέφω κοιτάζοντας
προς τ`όνειρό μου.
Μόλις και φαίνονται
οι άσπρες εικόνες,
τ`άνθη, χαμόγελα
μες στους χειμώνες. [...]
οι άσπρες εικόνες,
τ`άνθη, χαμόγελα
μες στους χειμώνες. [...]
Είναι και ανάμεσα
σ`όλα η αγάπη,
στο πρωτοφίλημα
κόρη που εντράπει.
σ`όλα η αγάπη,
στο πρωτοφίλημα
κόρη που εντράπει.
Κι όλο μακραίνουνε
πύργοι,παλάτια
κλαίνε μου οι θύμησες,
κλαίνε τα μάτια...
Κ. Καρυωτακης
(απο τα "Νηπενθη")
πύργοι,παλάτια
κλαίνε μου οι θύμησες,
κλαίνε τα μάτια...
Κ. Καρυωτακης
(απο τα "Νηπενθη")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου