Έλα καμιά φορά,

μετά τη δουλειά,

να με πάρεις και τρέχοντας να χτυπάμε κουδούνια αγνώστων κλέβοντας τσίχλες απ’ τα περίπτερα με τις γλώσσες στ’ αυτιά και τα υγρά να σκάνε στο παγκάκι,

στο φεγγάρι,

στο χώμα,

στο κύμα,

μέχρι να χαράξει ο κόσμος,

να μεγαλώσουμ’ απότομα

και να είμαστε τώρα.

Δημήτρης Τανούδης

Δεν ειμαι εγω - Β. Μοσχολιου