Πηγα στους βραχους - Χαρις Αλεξιου
Πήγα σήμερα στους βράχους
Για να σκοτωθώ πήγαινα
Κι είδα μακριά βαπόρια
Τη θάλασσα κάτω μαυρισμένη είδα
Πουλιά να πετάνε πάνω με φωνές
Εργοστάσια πίσω μου να κόβουνε σε βάρδιες
τη μέρα
Είδα και τους ναύτες με βία να τραβάνε
τα σχοινιά
Ν' αλλάζουνε γραμμή στην πορεία
Για να σκοτωθώ πήγαινα
Κι είδα μακριά βαπόρια
Τη θάλασσα κάτω μαυρισμένη είδα
Πουλιά να πετάνε πάνω με φωνές
Εργοστάσια πίσω μου να κόβουνε σε βάρδιες
τη μέρα
Είδα και τους ναύτες με βία να τραβάνε
τα σχοινιά
Ν' αλλάζουνε γραμμή στην πορεία
Κι έμεινα έτσι ώρα πολλή
Γύρισα πίσω
Μαράθηκα.
Γιωργος Χρονάς
(Διάγω εν απελπισία
“πολύμορφες οι περιστάσεις
πολλά τα ανέλπιστα που ο άνθρωπος γυροφέρνει
όμως το απροσδόκητο πέρασμα βρίσκει
η επίμονη υποχρεωτικότητα” Ε.)
Εκτωρ Πανταζης :ector.wordpress.com
Διαβάζοντας το ποστ θυμήθηκα κάτι μέρες που σερνόμουνα στη δουλειά και η επίμονη υποχρεωτικότητα με είχε τσακίσει.
ΑπάντησηΔιαγραφή(συγγνώμη αν είμαι εκτός θέματος)
Ο χαμένος χρόνος, Ζακ Πρεβέρ
Μπροστά στην πόρτα του εργοστασίου
ο εργάτης σταματάει ξαφνικά
o ωραίος καιρός τον τράβηξε απ' το σακάκι
κι όπως γυρίζει
και τον ήλιο ατενίζει
όλον κόκκινο όλον στρογγυλό
να χαμογελάει μέσα στον ουρανό του από μόλυβδο
κλείνει το μάτι
με οικειότητα
Για πες λοιπόν σύντροφε Ήλιε
δε βρίσκεις
πως είναι μάλλον μαλακία
να δίνεις μία τέτοια ημέρα
σε ένα αφεντικό;
μετάφραση: Μαρία Θεοφιλάκου
"Εκτός θέματος";;; Περισσότερο "εντός..." δεν θα μπορούσες να είσαι. Άλλωστε, η χαρισματικότητα των στίχων είναι ακριβώς αυτό: είναι ή τουλάχιστον στοχεύουν "εντός των πάντων".
ΔιαγραφήΓια τον "χαμένο χρόνο" έχω αμφιβολίες... Ο της εργασίας είναι άραγε ο μοναδικός "χαμένος";;; (μακάρι...)
Πάντως ο "ε...τός" θέματος" συνειρμός σου είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον. Σ' ευχαριστώ.