Σκουρια και πορσελανη - Ασπασια Στρατηγου
Δρομος παλιος, κλειστη στροφη
κι εγω με τοση φόρα
στα λαστιχα παλιο καρφι
κι εκει που πιανω κορυφη
με παιρνει η κατηφορα
Αγαπη ταση υψηλη
σκουρια και πορσελανη
το χαδι σου σκληρο γυαλι
κι οσοι μου πηραν το φιλι
το 'ριξαν στο λιμανι
...αγκαλιά με κάποιες πεθαμένες κι όμως αναλλοίωτες...
Εικόνες - Ασπασια Στρατηγου
Δρομος παλιος, κλειστη στροφη
κι εγω με τοση φόρα
στα λαστιχα παλιο καρφι
κι εκει που πιανω κορυφη
με παιρνει η κατηφορα
Αγαπη ταση υψηλη
σκουρια και πορσελανη
το χαδι σου σκληρο γυαλι
κι οσοι μου πηραν το φιλι
το 'ριξαν στο λιμανι
Η νύχτα απόψε βρέχει όλους τους φόβους μου
Εις σε προστρέχω τέχνη της ποιήσεως
Χτίζω με νύχια και με δόντια ένα ποίημα
Λαχανιασμένος μπαίνω να προφυλαχτώ
και κλείνω πίσω μου τον τελευταίο στίχο
(Αντώνης Φωστιέρης)
...αγκαλιά με κάποιες πεθαμένες κι όμως αναλλοίωτες...
Εικόνες - Ασπασια Στρατηγου
ωραίο ποστ.
ΑπάντησηΔιαγραφήποστ-μοντερν.
χαιρετισμούς
(πέρασε ο οκτώβρης και χρυσάνθεμα δεν είδαμε)
ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Διαγραφήφυσάει περισσότερο φετος, τα άνθη σκορπίζονται....
ισως αργότερα, ....χειμωνανθοί