Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012

Νυχτερινο ΙΙ

Ενα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο
που λάμπει μες στη νύχτα -τίποτ' άλλο.
Μια φωνή που γρικιέται μες στο σάλο
και που σε λίγο παύει -τίποτ' άλλο.
Πέρα, μακριά, κάποιο στερνό σινιάλο
του βαποριού που φεύγει -τίποτ' άλλο...
Και μόνο ένα παράπονο μεγάλο
στα βάθη του μυαλού μου - Τίποτ' άλλο.

Ναπολεων Λαπαθιωτης



Συμφωνία ἄρ. 1

[...]Ἡ δυστυχία σὲ κάνει πάντα νὰ ἀναβάλεις – 
ἔφυγε ἡ ζωή. οἱ φίλοι εἶχαν χαθεῖ ...
καὶ τὰ μάτια σου βουρκώνουν, θαμπωμένα ξαφνικὰ
ἀπὸ τοὺς παλιοὺς λησμονημένους θεοὺς 
καὶ τὶς παντοδύναμες παιδικὲς εὐπιστίες…
...Καὶ μένουμε ἀνυπεράσπιστοι ξαφνικά, 
σὰν ἕνα νικητὴ μπροστὰ στὸ θάνατο
ἢ ἕνα νικημένον ἀντίκρυ στὴν αἰωνιότητα…
...Μεγάλες λέξεις δὲ λέγαν πιὰ τίποτα 
καὶ τὶς πετοῦσαν στοὺς ὀχετούς.
Ά, ἐσὺ δὲν εἶδες ποτὲ τὸ ἴδιο τὸ χέρι σου 
νὰ σὲ σημαδεύει 
ἀλύπητα ἀπ᾿ τὸ βάθος τῶν περασμένων....

...Μισῶ τὰ μάτια μου ποὺ πιὰ δὲν καθρεφτίζουν τὸ χαμόγελό σου…

Τασος Λειβαδιτης


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου