Μετά το πρόσωπο σου...
Μετά το πρόσωπο σου
Λουλούδια που ανέβασε ο σεισμός
Χρόνος ακίνητος
Και γαλαξίες απόκρημνοι βαδίστηκαν
Όλη τη νύχτα άκουγα
Παλιές βιογραφίες να μου μιλούν
Για τη σταρένια ανάσα σου
Τ' αμίλητου ασβέστη η χαρακιά
Έτρεμε πάνω απ' τη σιωπή
Από δω
Από δω η κάμαρά μου
Πεθαίνω κι έξω γίνεται γιορτή
Ω στόμα [...]
Ω μάτια [...]
Τι μοίρα με προσμένει μακριά σας
Τρυγησα την άβυσσο [...]
Υψώνω την καρδιά μου για πρόποση
Στην ατέλειωτη θάλασσα
Για σένα και για σένα
Για μας
Ηλίας Δεληκυριακιδης
Μετά το πρόσωπο σου
Λουλούδια που ανέβασε ο σεισμός
Χρόνος ακίνητος
Και γαλαξίες απόκρημνοι βαδίστηκαν
Όλη τη νύχτα άκουγα
Παλιές βιογραφίες να μου μιλούν
Για τη σταρένια ανάσα σου
Τ' αμίλητου ασβέστη η χαρακιά
Έτρεμε πάνω απ' τη σιωπή
Από δω
Από δω η κάμαρά μου
Πεθαίνω κι έξω γίνεται γιορτή
Ω στόμα [...]
Ω μάτια [...]
Τι μοίρα με προσμένει μακριά σας
Τρυγησα την άβυσσο [...]
Υψώνω την καρδιά μου για πρόποση
Στην ατέλειωτη θάλασσα
Για σένα και για σένα
Για μας
Ηλίας Δεληκυριακιδης
living as ...leaving
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου