Γεννεθλια ...δωρα

Αγρυπνια

Όλοι κοιμούνται κι εγώ ξαγρυπνώ / περνώ σε χρυσή κλωστή / ασημένια φεγγάρια / και περιμένω να ξημερώσει / για να γεννηθεί / ένας νέος θεός μες στην καρδιά μου / την παγωμένη / από άγρια φαντάσματα / και τη μαύρη πίκρα. (Mιλτος Σαχτούρης)

Ὅλα κοστίζουν ἕνα παίξιμο.
Πάρε μαζί σου τὸν ἔρωτα κ᾿ ἐκεῖνα τὰ ὄνειρα
ἔλα στὴν κάτω γειτονιὰ καὶ πές: Κορόνα γράμματα
ἐκεῖ ποὺ χάνεται ἡ ψυχὴ νὰ βυθιστεῖς.
Θέλω ν᾿ ἀκούσεις τὸ μεγάλο μυστικὸ
γιὰ πάντα πέφτει ὁ καρπὸς ἀπ᾿ τὸ δέντρο.
Ἐν τούτοις ἐκεῖ ποὺ χάνεται ὁ δρόμος
νὰ τραβήξεις.
Ὅ,τι νὰ σὲ καλέσει
δὲν εἶναι γιὰ ἐπιστροφὴ
τὰ δάκρυα κι ὁ πόνος κοφτερὸς
εἶναι μέσ᾿ στὸ παιχνίδι.
Ὅποιες φωνὲς ἀκούσεις μὴ σὲ παρασύρουν
σφάξε τὴ μιὰ ὀμορφιὰ νὰ πιεῖ τὸ αἷμα ἡ ἄλλη.
Κορόνα γράμματα νὰ παίξεις
τὶς ὦρες καὶ τὰ χρόνια
μόνος με τὸν ἔρημο ἀντίπαλο.

Νικος Καρουζος

La maree haute - Lhasa de Sela

(Πλημμυριδα : Lyrics Translation )

Γεννέθλια βροχή

Ψιχαλίζει. 

Γεννημένη απόψε, θαρρείς, 

με αντάμωσε η πέτρα. 

Καρπός του κορμιού η ρυτίδα 

κι ακριβό της ζωής σου το σμίλεμα. 

Η φωνή σου πώς τρέπει 

το κόκκινο μήλο σε σάπιο, 

τη δύσβατη ώρα σε τελευταία! 

Γεννημένη απόψε, θαρρείς, 

με αντάμωσε η πέτρα. 

Μελαγχολική μπάντα η αγκαλιά μου 

σε υποδέχτηκε 

κι όλες οι νύχτες ήρθαν εδώ, 

μην τυχόν και φέξει. 

Ψιχαλίζει. [...]

Αργυρώ Μάντογλου

To να πεθαίνεις είναι μια τέχνη...

[...] Σύντομα, σύντομα η σάρκα
Που στη σπηλιά του τάφου έχει φαγωθεί
Σε μένα θα επιστραφεί.

[...] Τι σκουπιδαριό 

Να εκμηδενίζεις τις δεκαετίες.

[...] Το να πεθαίνεις 

Είναι μια τέχνη, όπως και καθετί άλλο. 

Εγώ το κάνω εξαιρετικά καλά.

Sylvia Plath

(Λαίδη Λάζαρος, απόσπασμα)