"... Ούτε στ' όνειρό σου δε με έχεις αφήσει καλά καλά να υπάρξω, πόσο μάλλον να γεννηθώ. ... Κι αν συνεχίζω να σου μιλάω ακόμη, χωρίς εσύ ούτε καν να ξέρεις, από πού έρχεται αυτή η φωνή, είναι γιατί σε κάποιες ανύποπτες και ανεξερεύνητες στιγμές, πρόλαβες κατι απίστευτο, να μ' αγαπήσεις! ..." Α.Π.
.jpg)
κάθε φορά
που προλάβαινα
να σ΄ αγαπήσω.
***
…Μπορείς να με νοιώσεις;
εσύ
που κατοικείς
ένα κορμί πιο πέρα…
***
εσύ
που κατοικείς
ένα κορμί πιο πέρα…
***
…κρίμα
που δεν θα σε ξαναδώ
δύο τσακισμένες γόπες
στο τασάκι
εσύ λείπεις
κάπνισα και το δικό σου
χαμόγελο [...]
που δεν θα σε ξαναδώ
δύο τσακισμένες γόπες
στο τασάκι
εσύ λείπεις
κάπνισα και το δικό σου
χαμόγελο [...]
***
…και το πρωί
σαν με πιάσει η παγωνιά
πάλι θα σε θυμηθώ
μα δεν θα μπορείς να με ζεστάνεις
η απόσταση που μας χωρίζει
με καταδιώκει
σαν προδοσία…
***
…εγώ
δεν είμαι πια εδώ
κι αυτά που βλέπεις
τα παλιά μου ρούχα
-αν με θυμάσαι ακόμα-
ένα γράμμα
ήθελα να σου γράψω
γιατί ξέρω
πως ακόμα σ΄αρέσει
να μαζεύεις γραμματόσημα.»
Χαρταετος - Λιζετα Καλημερη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου