Είναι ώρες μικρές,
που η σιωπή βαστά στα δυο της χέρια
τον ίσκιο μου.
Λυγίζουν τότε οι ουρανοί
και περιμένουν να γίνει το θαύμα
...Να τους προστάξω!
Δειλιάζει ο ήλιος εκείνες τις ώρες.
Μια μικρή αχτίδα
χτυπά την πόρτα μου
Ζητιάνα.
Αρνούμαι να της ανοίξω.

Όταν πεθαίνω
δεν θέλω να με ενοχλεί κανείς.

 

KΑΛΥΨΩ ΔΙΑΚΙΔΗ