Επέστρεφε συχνά και παίρνε με, αγαπημένη αίσθησις επέστρεφε και παίρνε με... (K.Kαβαφης)

Με είδαν με προσπέρασαν όσοι αγαπάω
μόνος απόμεινα και έρημος πάω. (Κ. Καρυωτάκης)

water from the same source

Η μητέρα μου πέθανε
η αγαπημένη μου έφυγε
οι σύντροφοι με προδώσανε
τα χρόνια περάσανε
τώρα μπορώ να κοιμάμαι ήσυχος
Όλα έγιναν. (Τάσος Λειβαδίτης)

Κλαίμε λέξεις και δεν κλαίμε δάκρυα, λυτρωτικά δάκρυα: «Α δάκρυα, πού είστε δάκρυά μου

διαπεράστε…αναβλύστε…σαρώστε…και κάντε μου ξανά το κλάμα κλάμα». 
(Βύρων Λεοντάρης)

Εμείς ολοένα φεύγουμε

μα οι μήνες ολοένα ξαναέρχονται στο παράθυρο,

μα ο χρόνος είναι βράχος αμετακίνητος. 

(Ν. Καρούζος)

Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ

μεγάλα και αψηλά τριγύρω μου έχτισαν τείχη… 

Α. όταν έχτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω

αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον

Ανεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον

έξω. ( Κ. Καβάφης)

-Θάλασσα λανθασμένη δε γίνεται.
-Το κενό υπάρχει όσο δε πέφτεις μέσα του (Ο. Ελύτης)

πως με σημαδεψες  Σκια του δειλινου... !!!