 |
| Auschwitz , 19/6/'14 |
Παλιά λιωμένα απ’ τις πεζοπορίες
παπούτσια μου
που με οδηγείτε πάντα στους γκρεμούς
σε λάθος δρόμους που βγάζουν στο σκοτάδι
σε σπίτια που ερήμωσαν μες στις φωτογραφίες τους.
Άσπλαχνα, μπερδεμένα μέσα στην πολυκοσμία,
παπούτσια μου
φτιαγμένα μόνο για αποχωρισμούς
γι’ αυτούς που περιφέρονται δίχως ελπίδα
έξω απ’ τους χάρτες του καλοκαιριού.
Παπούτσια που δεν με πάτε πουθενά
παρά μονάχα σε πόλεις που απομακρύνονται
σε ανθρώπους που πεθαίνουν μόλις του αγγίζεις
σε έρωτες που σβήνουν πριν να γεννηθούν.
Κι όμως σας είχα φορέσει κάποτε
σε ηλιόλουστες μέρες
σε διαδρομές κοντά στα κάστρα
της παράκτιας πόλης
κι άλλοτε πλάι στη κηλίδα της θάλασσας
κάτω απ’ τον ουρανό
κάποιας εφήμερης αγάπης.
Παλιά, λιωμένα απ’ τις πεζοπορίες
παπούτσια μου
που ονειρευτήκατε ταξίδια. Κατερίνα Καριζώνη
από την ανέκδοτη συλλογή Ρεσάλτο, 2008
.jpg)
σε ηλιόλουστες μέρες
σε διαδρομές κοντά στα κάστρα
της παράκτιας πόλης
κι άλλοτε πλάι στη κηλίδα της θάλασσας
κάτω απ’ τον ουρανό
κάποιας εφήμερης αγάπης.
Παλιά, λιωμένα απ’ τις πεζοπορίες
παπούτσια μου
που ονειρευτήκατε ταξίδια. Κατερίνα Καριζώνη
από την ανέκδοτη συλλογή Ρεσάλτο, 2008
...Γνωρίστηκαν τα ρούχα μας
που φτερουγίζαν χρόνια
στης λεύκας τα υψώματα
στου φράχτη τα μπαλκόνια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου