Μια λέξη και όλα σώζονται...
Μια λέξη και όλα χάνονται...
(Αντρέ Μπρετόν)
Σημάδεψες ψυχή, μα πέτυχες φτερά...
Τα χρειαζόμουν τα καταραμένα τα φτερά.
Ήταν για να ξεφεύγω απ' τη φωτιά.
Ήταν για να ξεγελώ τον κεραυνό.
Ήταν για να χάνομαι γελώντας πάνω απ' το κύμα.
Ήταν για να σπέρνω το τραγούδι στην άκρη του κόσμου.
Κι εσύ τ' αχρήστευσες, δειλέ..!
Επειδή σημάδεψες ψυχή.
Λες και δεν ήξερες πως ήταν δική σου...
(Α. Παπαδάκη)
Ξεχαστηκα...εκει στο βλεμμα σου το υγρο βουταω...
Ο ωραιοτερος βυθος που εχω δει...
Θελω να βρω ολα σου τα ναυαγια..
Ασε με...
(Δεσποινα Αποστολακη)
Όμως εδώ τελείωσα.
Ώρα να φύγω.
Όπως θα φύγετε κάποτε και'σεις.
Και τα φαντάσματα της ζωής μου θα μ'αναζητούν τώρα...
Και τα φύλλα θα ριγούν, και θα πέφτουν.
Έτσι συνήθως έρχεται το φθινόπωρο...
(Τασος Λειβαδίτης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου