Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2014

Αγκαθι ...




Ανατροφη ονειρων

Στις μικρές νύχτες
συχνά τα νεογέννητα όνειρα με ξυπνάνε
πεινασμένα για τρυφερό σκοτάδι. 
Τους δίνω φρέσκο παρελθόν
με όλες τις ουσίες αυταπάτης.
Το πρωί σκορπίζουν σε λόγια και σ' ελπίδες. 
Κι εγώ βγαίνω στις ανάγκες
πεινασμένος γι' αδιάψευστο φως.
Άλλοι το λένε αγάπη
γιατί εμπιστεύεται το μέλλον. 

Διονύσης Καρατζάς 
από τη συλλογή Χωρίς εδώ, 2011


Στην ομιχλη σου - Μαν. Χατζημανωλης

στην καρδιά μένει αγκαθι
και στο νου μια φωτιά...




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου