Το μυρμηγκι...

"Απαντηση στο κόκκινο"
"Replay to Red" by Yves Tanguy, 1943


...
Aφήνω τώρα το μυρμήγκι να με οδηγήσει
Δίνω το πλευρό μου στο καλάμι
Το νου μου γυμνό στην πέτρα
Ακούω πάλι του πεύκου τον ψίθυρο
Οι ερημιές μου άσκησαν το νου κι αφέθηκα
μαλακό εκμαγείο των ανέμων
Ετσι μπόρεσα να αποστηθίσω με τα μέλη μου
την κλίση τους και τη μορφή τους
Μορφικά να παραστήσω εκείνο που, ενώ
του αφήνομαι, θέλω να μου μοιάσει.
Με το δικό μου σώμα αφηγούνται 
τα έργα τους.
Στο στέρνο μου χαράζεται το εφήμερο
πέρασμά τους. Με το σώμα μου λύρα
ψιθυρίζουν το τραγούδι τους.
με το σώμα μου που το κοιμήθηκε το σώμα τους
και πια δεν ξεχωρίζουμε μες την ορχήστρα.
Δες, μες στα κλαδιά μου τρέμουν τα μέλη της θεάς.
Και σου μιλώ με το πικρό, με τ' ακαλλώπιστό της
στόμα: η αληθινή ομορφιά είναι
η αφάνεια. Η αληθινή αγάπη είναι η αφάνεια.
Μανώλης Πρατικάκης
"Λήκυθος", απόσπασμα

Ερωτας ειναι - Ορφέας Περιδης

κι ενα Ατελειωτο τραγουδι - Ορφεας Περιδης

"να τελειώνουμε..."

( ~16:40΄)