Κυριακή 21 Ιουνίου 2015

Καμιά φορά...



καμιά φορά η ρωγμή, ...γίνεται χαραμάδα



Και Ο Ερωτας θα έχει πια Εξουσία!!!

Σου φυλάγω
τα χέρια μου -μια νοητή παντοτινή αγκαλιά
το πρόσωπό μου μνημόνευση παντοτινή
στα μάτια σου
στα μάτια του έρωτα
Σου φυλάγω
τις γλυκές ηδονικές κι αγαπημένες ώρες
τις ατέλειωτες βόλτες μας
τα όνειρα που μπλέκουν μέσα στα μαλλιά σου
τους λαμπρούς ουρανούς που λιάζουν τα σχέδιά μας
την βοή του γέλιου μου
την ενθύμηση των χτύπων της καρδιάς μου [...]

Σου φυλάγω τα χιλιάδες ποιήματα [...]

Σου φυλάγω την επιθυμία μου και την ευχή μου
να σαι παντα εσύ
με ότι ήσουν
ότι είσαι
κι ότι θα είσαι
φέροντας μέσα σου και για τους δυό
ότι αγαπήσαμε μαζί...
Θάνος Ανεστοπουλος




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου