Ποσο σ ´ αγαπω - Ελπιδα
Πάει. Αυτό ήταν.
Πάει. Αυτό ήταν.
Χάθηκε η ζωή μου φίλε
μέσα σε κίτρινους ανθρώπους
βρώμικα τζάμια
κι ανιστόρητους συμβιβασμούς.
Άρχισα να γέρνω
σαν εκείνη την ιτιούλα
που σού `χα δείξει στη στροφή του δρόμου.
Και δεν είναι που θέλω να ζήσω.
Είναι το γαμώτο που δεν έζησα.
Κι ούτε που θα σε ξαναδώ.
Στεναγμος
Αν στις αναμνήσεις σου δείς κάποτε
μεσ' στην αχλύ του παρελθόντος
να ξεπετάγεται η θλιβερή μου θύμηση
μισοσβησμένη πια απ' τον χρόνο,
συλλογίσου πως ήσουν πάντα λαχτάρα μου
και αν η μνήμη μιας αγάπης τόσο θείας
συγκινήσει την καρδιά σου' σκεπάσει με
σύννεφα τον ουρανό σου,
γεμίσει με δάκρυα τα γαλάζια σου μάτια'
ω! μη με ψάξεις εδώ στη γη
που έζησα, που πάσxισα
αλλά στο βασίλειο των μνημάτων
που βρίσκεις γαλήνη και ανάπαυση!
Πάει. Αυτό ήταν.
Χάθηκε η ζωή μου φίλε
μέσα σε κίτρινους ανθρώπους
βρώμικα τζάμια
κι ανιστόρητους συμβιβασμούς.
Άρχισα να γέρνω
σαν εκείνη την ιτιούλα
που σού `χα δείξει στη στροφή του δρόμου.
Και δεν είναι που θέλω να ζήσω.
Είναι το γαμώτο που δεν έζησα.
Κι ούτε που θα σε ξαναδώ.
Κατερινα Γωγου
Στεναγμος
μεσ' στην αχλύ του παρελθόντος
να ξεπετάγεται η θλιβερή μου θύμηση
μισοσβησμένη πια απ' τον χρόνο,
συλλογίσου πως ήσουν πάντα λαχτάρα μου
και αν η μνήμη μιας αγάπης τόσο θείας
συγκινήσει την καρδιά σου' σκεπάσει με
σύννεφα τον ουρανό σου,
γεμίσει με δάκρυα τα γαλάζια σου μάτια'
ω! μη με ψάξεις εδώ στη γη
που έζησα, που πάσxισα
αλλά στο βασίλειο των μνημάτων
που βρίσκεις γαλήνη και ανάπαυση!
Jose´ Asuncion Silva
Δυό τρυπια κερματα στην τσεπη
και τη ζωη την προσπερνω
Με ένα «δινω» …κι ένα «πρεπει»
Πως ν’ αγορασεις ουρανο;
(15-6-13)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου