Ένα κλωνάρι από ρεικιά στο χέρι μου ριγεί
Να το θυμάσαι το φθινόπωρο το πεθαμένο
δε θα ξαναϊδωθούμε πια ποτέ σ’ αυτή τη γη
Πικρή ευωδιά της εποχής κλωνάρι της ρεικιάς
Και να θυμάσαι πως εγώ σε περιμένω
Ο ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ
Ανοίχτε μου την πόρτα αυτή που κλαίγοντας χτυπώ
η ζωή μας είναι μεταβλητή σαν τα νερά του Ευρίπου
είδες μιαν όχθη σύννεφα να κατεβαίνει
με τ’ ορφανό πλοιάριο στους πυρετούς του μέλλοντος
όμως όλες τις μεταμέλειές σου τις θλίψεις όλες τις θυμάσαι [...]
Guillaum Apollinaire
Town without pity - Gene Pitney
Something 's gotten hold of my heart - G.P.
Πάλι απόψε
στο φουγάρο της μνήμης
τρέμει αγέρας καυτής ερημιάς
Πάλι απόψε
το πινέλο της θλίψης
στάζει μωβ βροχερής καταχνιάς
Κουρασμένες οι σκιές των ονείρων
σέρνονται κατάχαμα
σαπισμένα σκαριά
στου καιρού τα λιμάνια
Ραγισμένες ψυχές αλυχτούν
τρομαγμένα πουλιά
απ’ τους κρότους
βαριάς καταιγίδας
Εαυτοί γυμνοί και είδωλα-
φαντάσματα στα συντρίμμια
σκονισμένου καθρέφτη
Πάλι απόψε… . Πάλι…
(26/10/11)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου