Αχ φεγγαρι - Γερασιμος Ανδρεατος
Οι ψίθυροι αρχίζουν και δυναμώνουν…
Δεν πάει άλλο…
Η αγάπη πρέπει να ξαναγίνει Αγάπη…
Ο φίλος πρέπει να ξαναγίνει Φίλος..
Το φιλί.. την ίδια γλύκα να ‘χει…
Και το όνειρο… Αχ, το Όνειρο!!!
Να στέκει πάντα ψηλά στον αφρό της απέραντης θάλασσας..
Να συντροφεύει το κρασί και το τραγούδι μας…
Να θρέφει την θύμηση και την πεθυμία μας…
… Σωπάστε … και … ακούστε …
Μαρία Πολυδούρη
...Είναι μέρες που δεν έχω στίχο να κρυφτώ.
Είναι νύχτες πληγωμένες, μυστικές κι απελπισμένες,
που δε βρίσκω παραμύθι να σου πω (Aλκινοος).
δεηση... δαχτυλα... δακρυα... διαμαντια...
δινω...δενω...δινω...δεν...
α...διορθωτα. (06.30)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου