Τον Αυγουστο που μου χρωστας - Δημητρης Μητροπανος
Απόψε πονάω σ’ όλες μου τις απογνώσεις
κάνει πολύ κρύο κάτω απ’ τη σκιά
της ζωής μου που γέρασε
βαθιές γουλιές οι μελαγχολίες
είναι πληρωμένοι δολοφόνοι
ας οργανωθεί πια η σφαγή
απ’ ό,τι αγαπάω ακόμα
Μάτση Χατζηλαζάρου
Ο θάνατος του ανεμοδείκτη ονομάζεται άπνοια
(απόσπασμα)
Έχει σημεία του ορίζοντα η μελαγχολία; [...]
Στις αίθουσες αναμονής της λύπης
γράφονται τα ποιήματα.
Οι ποιητές
ανταλλάσσουν μαρτυρικούς θανάτους
με τις στιγμές.
Με το φθινόπωρο στα χείλη
Σαν τσιγάρο βρεγμένο.
Αφού δεν αντέχεις
Γιατί αγγίζεις
Όνειρα υψηλής τάσης;
Το πορφυρό σου
ν’ ανοίξω τριαντάφυλλο
πέταλα υγρά
ερμητικά κλειστά
Ξαπλώνεις στο πάτωμα
κι αδημονείς…[...]
Κι αυτός είπε:
Θα σε πληγώνω
Κάθε μέρα θα σε σκοτώνω
Στην αγκαλιά μου πεθαίνοντας
Θα γράφεις τα πιο ωραία ποιήματα.
Κι αυτή είπε:
Καμιά λέξη σου
δε συγχωρώ.
Γιαννης Τολιας
"Αμαρτολογιο"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου