Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2015

Αν αντεχεις ...*


«Με θυμάμαι»:
«Και η θάλασσα δύστροπη κυρά.
Μα είναι αδύνατον
να μη σ’ αγαπήσει όπως εγώ…»


Ακριβέ μου

Καμιά γραφή δεν το έγραψε ακόμα
καμιά μουσική
ούτε ρυθμός
ούτε ο αδυσώπητος
θηριώδης χρόνος
δεν συναντήθηκε μαζί σου…

Ακριβέ μου!

Ούτε οι δρόμοι
σε αντάμωσαν ποτέ αληθινά!
Γλαρό μου κύμα - πάλευκο!

Τριαντάφυλλό μου!

Όσο κι αν έψαξα
στα εωθινά ηλιοστάσια
στις νεκρές φούγκες
στα ακροθαλάσσια
για σένα
ποτέ
κανείς δεν μου τραγούδησε.

Ούτε μια θύελλα
δεν έφερε τον ήχο της φωνής σου.
Αγαπημένε!
Να πεις του χρόνου
πως ατρόμητη αφεντεύω.
Αυτοεξόριστη της προσμονής σου.

Ακριβέ μου!
Mινα Παπανικολαου

(«ΜΙΑ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ», 
εκδόσεις ΛΕΞΙΤΥΠΟΝ,  2014)


( * : "Αν αντεχεις το δωρο που κρατας..."
στιχοι: Χρηστος Θηβαιος )




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου