"Επί σκηνής" ...

Εισαι εδω μα και πουθενα - Παντελης Θαλασσινος

Πότε θα ξαναμιλήσεις;
Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας.
Σπέρνουνται γεννιούνται σαν τα βρέφη
ριζώνουν θρέφουνται με το αίμα.
Όπως τα πεύκα
κρατούνε τη μορφή του αγέρα
ενώ ο αγέρας έφυγε, δεν είναι εκεί
το ίδιο τα λόγια
φυλάγουν τη μορφή του ανθρώπου

κι ο άνθρωπος έφυγε, δεν είναι εκεί.

Γιωργος Σεφερης

«Επί σκηνής», ΣΤ΄, 1-10. 

Η θάλασσα· πώς έγινε έτσι η θάλασσα;

Άργησα χρόνια στα βουνά·

με τύφλωσαν οι πυγολαμπίδες.

[...]

Μα μπορεί να κακοφορμίσει η θάλασσα; 

Γ.Σ. «Επί σκηνής», Δ΄, 1-3, 7. 

(Τρία κρυφά ποιήματα, 1966. 

Ποιήματα. Ίκαρος, 1974)

Μακρυά - Λιζετα Καλημερη

22/5/15

7.45΄μ.μ.