Βρήκα μέσα στα μάτια σου τα βιβλία που δεν έγραψα. Θάλασσες. Κόσμους. Πολιτείες. Ορίζοντες. Κανάλια..., τις νύχτες να κυλάνε μεγάλους ποταμούς σιωπής..., Της θλίψης την αστροφεγγιά βρήκα μέσα στα μάτια σου... Το αιώνιο μου παράπονο βρήκα μέσα στα μάτια σου. Αύριο, όταν φύγεις, άνοιξε τα μάτια σου να ιδεί, να ξέρει ο ήλιος, ο Θεός να ιδεί, όσα με γνώρισαν όλα να ιδούν στα μάτια σου. Σου αφήνω αυτό που είμαι να ιδούν ότι έμεινα ο πιστός του ανθρώπου. Την ψυχή μου, αυτόν τον λαβωμένο Ιησού αφήνω μέσα στα μάτια σου...
Νικ.Βρεττακος
[...] βασίλισσα
στο μαβί, στιλπνό στερέωμα,
του σκοταδιού αργυρή αρχόντισσα, μακρινή.
Είναι το φως σου παράξενα οδυνηρό
και μαγικό, σαν τη σκιά
εκείνων που αγαπήσαμε τρυφερά
και ξανάρχονται να μας ψιθυρίσουν,
να πουν για τ' ανύπαρχτα, για τα φανταστικά,
για κείνα τα μυστικά,
που μόνο οι ανήσυχες ψυχές
έχουν μέσα τους [...]
Η ανατολή του φεγγαριού
Κόκκινο το φεγγάρι στα πεύκα
σε θυμίζει ανατέλλοντας – οδύνη μαζί
και τριαντάφυλλο
(Νικηφόρος Βρεττάκος)
Tης Σελήνης
στο μαβί, στιλπνό στερέωμα,
του σκοταδιού αργυρή αρχόντισσα, μακρινή.
Είναι το φως σου παράξενα οδυνηρό
και μαγικό, σαν τη σκιά
εκείνων που αγαπήσαμε τρυφερά
και ξανάρχονται να μας ψιθυρίσουν,
να πουν για τ' ανύπαρχτα, για τα φανταστικά,
για κείνα τα μυστικά,
που μόνο οι ανήσυχες ψυχές
έχουν μέσα τους [...]
Ζωη Καρέλη (απόσπασμα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου