..."αυτη την ωρα, που ολοι ονειρευονται, με πνιγουν λεξεις, στεκονται στο λαιμο μου, αψητες, σαν τα κατακαθια του καφε και στυφιζουν. ο κομπος τους μου ρουφα την ανασα. καθε τετοια ωρα. παραδομενες σε αδυτα σιωπης, χωρις ηχο, χωρις νοημα, χωρις ψυχη δηλαδη, κολλημενες σε πετρινο σαλιο, αγωνιζονται να χορεψουν μονες τους, χωρις συνοδο, στον αγνωστο ρυθμο της αβυσσου. καθε τετοια ωρα. οταν ολοι ονειρευονται"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου