Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012

Azazel(s)

Bernhard Schultze, 1987 
Ο δαίμονας του στρόβιλου 
Λάδι σε μουσαμά, 200x260


«Στην αρχή ήταν η άφεση κάποιου να παρασυρθεί, όσο το δυνατό μια σύμπτωση, όσο γίνεται λιγότερο αφημένο να γίνει επίτηδες. Αχ να μπορούσε κανείς να ζωγράφιζε τυφλά. Συχνά ήταν αποτέλεσμα της πρώτης παρόρμησης, ένα οργιαστικό-αναρχικό συνονθύλευμα χρωματικών φορμών στην επιφάνεια. 'Ετσι έπρεπε να ανοίγω με το μαχαίρι ανοίγματα σ' αυτή την σαν λαβύρινθο ζούγκλα. Σε αυτό χρησίμευε συχνά το ρευστό χρώμα που έχυνα σαν πλημμύρα σε μεγάλη έκταση του πίνακα, αλλάζοντας, καλύπτοντας και καταστρέφοντας» B.S.





Το γρανιτένιο χέρι είναι μέσα μου

Μέσα στο στόμα της πληγωμένης μέδουσας
Η ροή του θανάτου
Η στάχτη των θριάμβων
Η υποψία της παρακμής

Η γαλήνη των κίτρινων φύλλων
Θρυμματισμένη στο πεζοδρόμιο

Κι εσύ που δε θα καταλάβεις ποτέ
Γιατί επιμένω να ρίχνω κέρματα
Στο ηλεκτρόφωνο


Σταύρος Ζαφειρίου
συλλογή: … και να μπλοφάρουμε στο όνειρο(1984)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου