Eνα χάος κατασκότεινο που αστράφτει

όπως σε κάθε απάντηση
τα νέα πάντα ερωτήματα
όπως στον πυρήνα του ήλιου
το αρχέγονο σκοτάδι
γαλήνια θάλασσα
θάλασσα απέραντη τα μάτια σου
και μνήμες
μνήμες της καταιγίδας
ναυάγια στον βυθό
ανεξερεύνητα

είσαι το νήμα στον λαβύρινθο
η έξοδος στο βάραθρο ή το φως
ένα χάος κατασκότεινο
που αστράφτει

Tολης  Nικηφορου (2012)

.............................

Στο φάρο ήσουν του λιμανιού
ωρα πολλή να με κοιταζεις
ασθμαινοντας.
οργανο εκτελεστικο, αλητευω
λυγιζω αδιαμαρτυρητα
μια ελευθερια αναπηρη
να με φυλακιζει στο νερο.

αναιρώ την παρόρμηση
προσελκυω τη θλίψη

Μιά βαθειά απόγνωση εισαι
ανεξιτηλη...
(31/10/12)


Μια στιγμη - Μαρια Σπυροπουλου