Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

... just a black hole

Μετά το πρόσωπο σου...

Μετά το πρόσωπο σου              
Λουλούδια που ανέβασε ο σεισμός
Χρόνος ακίνητος
Και γαλαξίες απόκρημνοι βαδίστηκαν

Όλη τη νύχτα άκουγα
Παλιές βιογραφίες να μου μιλούν
Για τη σταρένια ανάσα σου
Τ' αμίλητου ασβέστη η χαρακιά
Έτρεμε πάνω απ' τη σιωπή
Από δω
Από δω η κάμαρά μου
Πεθαίνω κι έξω γίνεται γιορτή

Ω στόμα [...]
Ω μάτια  [...]
Τι μοίρα με προσμένει μακριά σας
Τρυγησα την άβυσσο  [...]
Υψώνω την καρδιά μου για πρόποση
Στην ατέλειωτη θάλασσα
Για σένα και για σένα
Για μας

Ηλίας Δεληκυριακιδης

living as ...leaving

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου