Στα σκοτεινα ...

Ερχονται βραδια - Δημητρης Μητροπανος

Ένα μικρό ψαροκάικο είναι η ζωή μου. 

Ένα μικρό φθαρμένο ψαροκάικο που έχει σμαραγδιά φεγγάρια στο κατάρτι 

κι ένα ξεσκούφωτο ήλιο αληταρά για τιμονιέρη. 

Τι με πιάνει και θέλω πάντα να τεντώνω τα σκοινιά 

και ν' αρχίζω τις ακροβασίες δίνοντας πέντε φάσκελα στις συνέπειες. 

Αν βρισκόταν τώρα κάποιος δίπλα μου να μου ζεστάνει τα χέρια...

( Τα αδεια χερια - Δημητρης Μητροπανος ) 

Να μου πει ψιθυριστά, εντάξει, εντάξει, μη φοβάσαι... 

Κι εγώ να σύρω τα δάχτυλά μου στο πρόσωπό του και να πιάσω το σχήμα του χαμόγελού του. Να πιάσω το σχήμα του κόσμου. Αν βρισκότανε λέει... 

Ευτυχώς σου λέω που έμαθα μερικά χρήσιμα πραματάκια. 

Να μαζεύω, ας πούμε, πολύχρωμα χαρτάκια και να βάζω ουρές στα όνειρά μου. 

Κάνει τόση παγωνιά! Κι αυτή η ψυχή μου, τι μανία! 

Να θέλει να ρίχνει τα όνειρά της στη φωτιά για να ζεσταθεί... 

Ευτυχώς που ξέχασε η αυγή όλα τα χρώματά της στην ψυχή μου.

Έτσι δε φοβάμαι πια όταν σκοτεινιάζει..

Αλκυόνη Παπαδάκη