Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013

Watch me ...


Κοιτα με...
ως να πονεσει η ματιά σου
"As we are floating in the blue
I am softly watching you..." *
Κοιτα με...
ωσπου ενα δακρυ σου ...κυλησει
σαν το δικο μου.
(19.35΄)





Η λυπημένη πολιτεία των ανθρώπων

Tων ανθρώπων με τα χαμένα λογικά,
με τα χαμένα αισθήματα -
που ασφυκτιεί κάτω από σάρκινα σεντόνια,
κάτω από δανεικές μοναξιές - αναζητώντας
το δεκανίκι της ύπαρξης.
Σε θέλω, μου είπαν τα μάτια σου
Σε θέλω, μου είπε το κορμί σου

Κι εγώ,
αναζητώ αστροπολιτείες
διαφορετικές από αυτές που συλλαμβάνουν
οι κεραίες μου,
ίδιες μ΄αυτές που οι φλέβες σου
υπαγορεύουν.

Aννα Νιαράκη
(Λαμπίρι, 23.3.2003)





Απουσία

Τόσα ποιήματα, ξόρκια για τη μοναξιά,
απελπισμένες προσπάθειες να μην ξεχάσω,
βασανιστικές απόπειρες να θυμηθώ ...

Θα πρέπει να έλειπες συχνά.
Γεμάτα τα συρτάρια μου.
Και να σκεφτείς, πως όταν
βρισκόμασταν,
μου αρκούσε η σιωπή.

Άννα Νιαράκη
(από την συλλογή Τετράδιο πειραμάτων, 2010)







(*: απο τους στιχους του "I love you")


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου