Δευτέρα 13 Ιανουαρίου 2014

Φεγγαρόπετρες ...


Μην κουραστεις να μ' αγαπας - Χαρις Αλεξιου

Εκείνο το Άστρο

Εκεῖνο το άστρο, τόσες νύχτες καρφωμένο
πάνω απ’ τα νέα βουνά και τόσο απόμακρο,
σαν την πατρίδα του πόνου μας, σαν κάθε πατρίδα.
Νά ’τανε καν ένα όνειρο να μας τυλίξει
μια θαμπή
 περιπλάνηση, κι από κορφή σε κορφή
κι από πλαγιά σε πλαγιά, νά θυμηθούμε.

Κάπου η πηγή αναβρύζει, κάποτε κινήσαμε,
κάπου χαθήκανε τὰ βήματά μας.
Είδα
το χέρι της να υψώνεται μες στην ομίχλη,
κόκκινο, με τη βούλα της πληγής, τρεμουλιαστό,
στη σύσπαση που ξέρει ο θάνατος
γυρεύοντας τη γη,
στη σύσπαση που ξέρει ο έρωτας
ψάχνοντας για ενα δρόμο προς τα άστρα.

Γιώργος Γεραλής









(φωτο: -ακατέργαστη- φεγγαρόπετρα..., ή σεληνόλιθος, ή... "πέτρα των ονείρων" - Ινδία- )

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου