Δια-λογικά ...

Ήμουν οχυρωμένος σ’ ένα σκοτεινό δωμάτιο στη μέση του χειμώνα
Η βροχή χτύπαγε επίμονα τα παράθυρα και την πόρτα
Ποιος όμως να ανοίξει;
Εγώ μέσα πάλευα με όλα αυτά που ήθελα να ζήσω

Κάποτε όμως η μουσική γίνεται αδιάκριτος φίλος
που χωρίς να ρωτήσει ανοίγει κρυφά το σύρτη
και τότε στην πόρτα στέκεται ένα πάμφωτο κενό που σε εκπλήσσει

...............

Γιαννης Τολιας

(απόσπασμα)

Ηνιοχος - Ζαχαριας Κουρουνης

Ταυτοχρονα

........

-μην μπαίνεις στη μέρα από την πόρτα
γιατί η ζωή το σκάει από τα παράθυρα
από παντού να εισβάλεις ταυτόχρονα
και να την αιφνιδιάζεις
έτσι μόνο έχεις κάποιες πιθανότητες

Ελισσαίος Βγενόπουλος
(απόσπασμα, 23.2.13)

Ναυαγια - Ζαχαριας Κουρουνης

Εικόνες ηττημένων

Σε μόνιμη χειμέρια νάρκη ο χώρος μου 

ζωντανός εφιάλτης τα παγωμένα όνειρα 

αλλόκοτη εικόνα στης μέρας το φευγιό.

Μοναχικό το κούρνιασμα στα εσώψυχα 

εγώ και ο εαυτός μου και πάλι αντίδικοι, 

το μεγάλο μας «γιατί» δημόσιος κατήγορος.

........

Γιώργος Θ. Τζιας 

(απόσπασμα, από τη συλλογή «ονείρων κέρασμα»)