Σκισμενος χαρταετος - Διαφανα Κρινα
... πάνω σε ό,τι με κάνει κι υποφέρω
γελώντας πέφτω σαν σκισμένος χαρταετός
 |
| εργο του Νικου Στεφανου |
Χαρταετός
Τα ύψη μου άρεσαν ακόμη και όταν
έμενα στο προσκέφαλο μου μπρούμυτα
τιμωρημένη ώρες και ώρες.
Ένιωθα το δωμάτιο μου ανέβαινε
δεν ονειρευόμουν ανέβαινε
φοβόμουνα και μου άρεσε.
Ήταν εκείνο που έβλεπα πως να το πω
κάτι σαν την "ανάμνηση τον μέλλοντος"...
..... ..... .....
Είμαι από πορσελάνη καί μαγνόλια
το χέρι μου κατάγεται από τους πανάρχαιους Ίνκας
ξεγλιστράω ανάμεσα στις πόρτες όπως
ένας απειροελάχιστος σεισμός
που τον νιώθουν μονάχα οι σκύλοι καί τα νήπια·
..... ..... .....
Οδυσσεας Ελυτης
("Μικρός Ναυτίλος")
(στιχοι : Ιωαννα Αντωνοπουλου)
...
Μα ότι κι αν κάνεις να' χει φως
Και η χαρά και ο καημός
Αλήθεια να' ναι
Όπου κι αν πας να΄ναι γιορτή
Και οι καημοί χαρταετοί
Να προσπερνάνε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου