Σκηνή για την αυριανή μέρα
[...]
Πρέπει να τα προσέχουμε τα παλιά πράγματα. Όσο πάει και χαλούν τις ποιότητες. Πολλά δίνεις, λίγα παίρνεις. Ακρίβυνε κι ο χρόνος. Οι αλλαγές κοστίζουν όσο μια πράξη ηρωισμού.
Εγώ θα κάτσω εδώ, παράμερα, να ξελεπίσω μερικές λέξεις.
Δεν είχε καλή ψαριά. Παλιόκαιρος. Ότι πεινούσε κι ότι νύσταζε ξερίχτηκε στα δίχτυα.
Είναι και κάτι εξασθενημένες… Θα τις θάψω από συμπόνοια. Κρίμα να τις χαλαλίσω στα γατιά.
Άναψέ μου ένα τσιγάρο. Τα πνευμόνια μου αντέχουν λίγο ακόμα.
Έχουν καλό αμίαντο σαν τις παλιές, τετράγωνες καμινάδες και σχήμα Ήτα στο καπέλο για να βρίσκει ο καπνός εύκολα την έξοδο.
Αύριο με το καλό, να ξημερώσει πρώτα, θα σου δείξω πού έχω κρύψει το κορίτσι με τα χίλια ονόματα.
Μην την τρομάξεις! Μην πεις λέξη! Είδα κι έπαθα να την πείσω πως είναι καλύτερα να μη θυμάσαι. Να σε φωνάζουν και να μην αναγνωρίζεις πουθενά τον εαυτό σου.
Μετά, φεύγεις.
Λιλιαν Μπουρανη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου