Σάββατο 16 Μαρτίου 2013

Μωβ ...


Παραφωνία 
Ίριδα εσύ, που,
μες του χειμώνα
τους σπασμούς
Άνοιξη αναγγέλλεις
έβαψες μωβ
το χωρισμό
αφού άθελά σου
μάρτυρας μιας παγωνιάς
ανθρώπινης
παντός καιρού
και ντροπαλά
υπενθυμίζεις
πώς Άνοιξη σημαίνει
και πλάνη
του ανοίκειου
καιρού
κορμιού
και κόσμου.
Ελενη Σιγαλου 

Μωβ των κερασιων

Νύχτα διαστάσεων υπνοδωματίου
χωρίς τον ύπνο
Νύχτα στον πάτο άδειας δεξαμενής
Οξειδωμένη χημεία στις ακμές
Σάπια σκάλα τοιχώματα εκκωφαντικά
Τώρα σε αγαπώ μόνο σαράντα κυβικά.

Κάποιες νύχτες καταφέρνω να περιορίζομαι
Με όνειρα γεωμετρικής περιόδου, αυστηρά.
(τόσο νερό κι ούτε τα χείλη σου έβρεξες)

Με ξέχασες. Και συνεχώς μου το υπενθυμίζεις.

Ευγενια Βάγια

***Τρεις μερες τωρα, τρεις ολοκληρες 
με αγκαθωνουν  λεξεις. 
Αναισθητες περιπολουν 
μελλοντικοι αυτοχειρες
πασχιζοντας να βγαλουν ηχο
Μεσα μου το νερο λιγοστευει
Σημερα φτυνω δηλητηρια...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου