Συννεφα, ... χρωματα, ... Εσυ

Οτι δεν ελησμονησες ποτέ δε σε ξεχνα...

Χρωματα - Γιαννης Νανοπουλος

Τα χρωματα - Εκεινος κι Εκεινος

κι εγω ...

Σαν αερικο - Γιαννης Νανοπουλος

Ενα παιδι μετραει τ' αστρα

Πού είσαι τώρα;
Είσαι κάπου;
Ή χάθηκες στα σκοτεινά περιβόλια
που σε κατάπιναν από παιδί;
Στα απόκοσμα ξωκλήσια που σε κατασκόπευε
η μάγισσα μάνα σου;
Ή μήπως ενσωματώθηκες στις μαγικές σελίδες
του Λουντέμη σου; [...]
Ο κόσμος όλος φλέγεται
κι οι στράτες αποκάμουν
Κι εμένα
Εμένα μου έλαχε
Να ζω πικρά
Στης φαντασίας σου τις παρυφές
Μην και ο άδικος κόσμος δεν μπορέσει
Μην και το απόλυτα σκληρό δεν καταφέρει
Στο χώμα που περπάτησες
Να σβήσει τα χνάρια
Να βάλει τέλος σε μια πορεία οδύνη
Τώρα όλα περάσαν
Οι μνήμες καβαλικεύουν τον υγρό καιρό
Και τα μισόκλειστα μάτια
σε ταξιδεύουν στα παραμύθια που με χαράμισες

ΤΑΣ ΣΟΣ