Xθες το βραδυ στ' ονειρο μου - Δημητρης Ζερβουδακης
Αφήνεις πίσω το λιγοστό άρωμα της μνήμης σου
και τα δεσμά του μυαλού και του πόθου μου.
Φεύγεις, άρα υπάρχεις.
Έρχεσαι, όταν ζητάς να με υποτάξεις,
να παίξεις ανασύροντας τη φωνή μου
από τα έγκατα του ασύλληπτου.
Έρχεσαι, άρα σου ανήκω.
Ετσι φτιάχτηκε ο κόσμος για μας.
Άφηνέ με ν' αγγίζω την αύρα σου έστω
την άκρη απ' τη σκιά σου έστω
τη θέρμη στο μέρος που ακουμπούσες το χαρτί.
Ύστερα κοίταζέ με
να σου αφήνω λέξεις πάνω στο σεντόνι
να γίνομαι ποτάμι από σιωπές.
Γερνάμε μαζί αλλά
θα πεθάνω μόνο εγώ
αγάπη μου.
Γιάννης Ευθυμιάδης
Ρωτα - Μαρθα Φριτζηλα
Ρωτα - Μαρθα Φριτζηλα
δακρυ που δε ροβολησε
ποτε του δε στερευει
αν δε φωλιασει στην καρδια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου