Σάββατο 27 Ιουλίου 2013

Οπως και νά 'χει ...





Νυχτα μαγικια - Μαρια Δημητριαδη


Ερωτικό

Ειδα όνειρο ήμουν μαζί σου πλάϊ στήν θάλασσα
ο ήλιος έλιωνε τόν κόσμο
κι εσύ γελούσες φέγγοντας τίς φλέβες μου
άπλωνα τό χέρι ετσιδά καί σ’άγγιζα
ηλεκτρισμένη
λάβα και μύρο χυνόμουν όλη κι έρρεα
πρός εσένα.
Μέ κοίταζες κι οἱ θάνατοί μου όλοι πέθαιναν
κι όλα τά πράγματα πού δέν μέ ξέραν
τραγουδούσαν τ’ όνομά μου
ριγούσα από τήν ηδονή της πεταλούδας πού φτερώνει
καί σκίζει τό κουκούλι της βγαίνοντας στων ανθών τό φως.


Κι όπως τά όνειρα δέν έχουν λογική
σέ πήρα σάν μωρό στήν αγκαλιά καί σέ κανάκεψα
τόσο γλυκά πού κουλουριάστηκες στά σωθικά μου
κι έγινα η ευτυχισμένη σου μητέρα.
Τώρα πατώ στά νύχια μήν ξυπνήσω
τήν απουσία σου
πουθενά δέν κοιτάζω μήν τυχόν καί φύγει
ο μαγεμένος ύπνος απ’ τά βλέφαρά μου
καί δω αδειανή, θανατωμένη τήν ζωή μου
καί παραλοΐσω.










Μεταμόρφωση 



Αδέσποτη μνήμη
παρατημένο, πεταμένο γατί
στα τρίστρατα της λησμονιάς

Περνώντας σε περιμάζεψα
πονετικό
σε τάισα γάλα τρυφερότητας
κι εσύ θεριεύοντας μέσα στα χάδια μου
γίνηκες Τίγρη
και με ξέσκισες.



ποιηση : Λενα Παπα



να (περι)μένει ...


















Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου