Το τριανταφυλλο - Διονυσης Θεοδοσης
Σ’ ένα όνειρο μέσα
βυθίσθηκα στις λίμνες των ματιών σου
χάιδεψα με το βλέμμα μου τις διαδρομές του κορμιού σου.
Άκουσα τον μισοξεχασμένο ήχο της φωνής σου
Σ’ ένα όνειρο μέσα
Μύρισα ξανά το άρωμα σου
Και οι αισθήσεις του πόθου,έστησαν τρελό χορό
Παρασύροντας το διψασμένο άτι της ψυχής
Στα βάθη της χαμένης μου ελπίδας.
Σ’ ένα όνειρο μέσα
Ξαναζωντάνεψαν τα θέλω αυτά που είχε φυλακίσει ο εγωισμός
Τραντάχτηκαν τα σωθικά από το αγρίμι του πόθου
Που είχα ναρκώσει κάτω από Την υπέρμετρη περηφάνια
Όταν εσύ έφυγες πληγωμένο αητόπουλο
Από την ζεστή φωλιά
Σ’ ένα όνειρο μέσα
Δέχτηκα η φλόγα του κορμιού σου να χυθεί σαν λάβα
Και με ένα λάκτισμα άφησα να μ’ αγκαλιάσει
Το πύρινο ποτάμι που ξεπήδησε από τις υπόγειες
Σκοτεινές στοές του μυαλού
Σ’ ένα όνειρο μέσα
Χάθηκα μαζί σου αφήνοντας
Τα κουρσεμένα μου θέλω ελεύθερα
Όμως ήταν μονάχα ένα όνειρο….
Ξαναζωντάνεψαν τα θέλω αυτά που είχε φυλακίσει ο εγωισμός
Τραντάχτηκαν τα σωθικά από το αγρίμι του πόθου
Που είχα ναρκώσει κάτω από Την υπέρμετρη περηφάνια
Όταν εσύ έφυγες πληγωμένο αητόπουλο
Από την ζεστή φωλιά
Σ’ ένα όνειρο μέσα
Δέχτηκα η φλόγα του κορμιού σου να χυθεί σαν λάβα
Και με ένα λάκτισμα άφησα να μ’ αγκαλιάσει
Το πύρινο ποτάμι που ξεπήδησε από τις υπόγειες
Σκοτεινές στοές του μυαλού
Σ’ ένα όνειρο μέσα
Χάθηκα μαζί σου αφήνοντας
Τα κουρσεμένα μου θέλω ελεύθερα
Όμως ήταν μονάχα ένα όνειρο….
Ντόρα Μανατάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου