[...] Άκουσε,
αγαπώ τα πράσινα δέντρα
αγαπώ τα νερά σου
αγαπώ την ψυχή σου.
Γι΄αυτό βγαίνω τη νύχτα
να σε συναντήσω.
Κουβαλώ τα χαρακτηριστικά σου
παντού.
Οι άνθρωποι πρέπει να σε καταλαβαίνουν
όταν σηκώνουν το βλέμμα τους
και σ' ανασαίνουν βαθειά.
Αλλιώς,
είναι πράγματα περιττά
οι ποιήσεις
και τα αισθήματα.
Γ. Ξ. Στογιαννιδης
(απόσπασμα,
"Ελληνική ανθολογία της Νέας Ποιήσεως". ΑΓΚΥΡΑ,1974)
γιατι δεν εισαι
αυτό που φαινεσαι ...
... ... ... 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου