Άθως Δημουλάς
τους χορηγούς της μνήμης μου
παρόντες, απόντες, απελθόντες.
Με συνέπεια αποστέλλουν
τα εμβάσματά τους.
Σπανίως, κάποιο καθυστερεί
και ανησυχώ
μήπως αθόρυβα χρεωκοπήσω.
Ουρανία Ε. Κουνάγια
από τη συλλογή Δυσανάγνωστα απογεύματα, 2015
Κόκκινο θολό φεγγάρι
σαν τα όνειρά μας ξενυχτάς
κι απ' τις φυλακές αυτού του κόσμου
γύρω στα μεσάνυχτα το σκας ( Χρηστος Θηβαιος )
Το είδα στα σύννεφα που κυνηγούσε ένα αστέρι
το είδα να στέλνει στη γη ματωμένο μαχαίρι
Το κόκκινο φεγγάρι ( Δημητρα Γαλανη )
Τι κι αν δεν είναι ο κόσμος
ότι ονειρεύτηκες
τι κι αν σε ντύνει πάντα
με ελπίδες ψεύτικες ( Δημητρης Ζερβουδακης )
η νύχτα απόψε μοιάζει
να είναι φίλη σου
κόκκινο το φεγγάρι
βάλτο στα χείλη σου
Κόκκινο φεγγάρι,
κόκκινο λιμάνι
κάτι μου `χεις κάνει ( Χαρης και Πανος Κατσιμιχας )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου