Απο-μόνωση ...

Η μοναξια είναι από χώμα

(Μαρω Βαμβουνακη)

Ο πιό μοναχικός δρομος είναι αυτός, που με παίρνει μακρυά σου... 

Λαχταρω το ακλόνητο τώρα, όπως ο ναυαγός τη σανίδα στο αναστατωμένο πέλαγο που τον απειλεί... Είμαι πιο αδύναμος κι απ' αυτό το πούπουλο του κλέφτη, που πετάει στον άνεμο... Πούπουλο είμαι κι εγώ με άνεμο τη δικιά σου ανάσα... Το δικό μου το πολύ πώς να χωρέσει στο δικό σου το λίγο!... 

Ξέρεις τι είναι νοσταλγία μάτια μου; Χειρότερο φαρμάκι δεν υπάρχει ...

Γι' αυτό είμαστε έτσι μόνοι, γιατί η γνώση μόνο στης μοναξιάς τα μαύρα χώματα καρπίζει...

Είμαστε στο παντού και στο πάντα ... Οι λέξεις είναι ξένα σώματα. Με ενοχλούν...

Μπορώ πια να σωπάσω ... ....

Μονωση - Βασιλης Σκουλας

Το γύρισμα του κύκλου

Ολα ανεξαιρετως με συγκινουν υπερμετρα

εσαει αινιγματα, βαθαινοντας

και παραμενοντας ασυμφιλιωτες οι αντιθεσεις

αφαιρωντας τη ζωη της καθε μερας μου

χαριζοντας την σε αγνωστους

Υπερεβαλα.

Δεν ηταν η Βουληση

εκεινοι οι νεκροι κορμοι

που τοποθετησα πανω απο το ρηγμα μου

για να γκρεμιζεται πότε, πότε μια αγαπη.

Παραλυτος απο λατρεια για το θηραμα

ουτε να τρεξω να προφτασω το αυριο,

ουτε να ακουσω την πατημασια του στα χρονια

μποραγα.

Εμαθα μόνο να του στηνω παγιδες.

Μα εσενα σε αγαπησα σαν τον εαυτο μου

και κατρακυλω μαζι σου μεσα μου.

Ετσι μου εγινε ο κοσμος ουρανος

και οι καταστασεις κυκλος.

Ετσι εγινε ο βιος 

περιβολη εργασιας

για τη συγκομιδη των αστρων

και η νυχτα μπουρνουζι για τα δακρυα.

Ετσι με φωναζεις απο τους νεκρους

και σου απαντω με ονειρα.

Ισαακ Σουσης