Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2013

...Ξεμπαρκοι

Παν. Βασιλατου, εμνευσμενο απο τη  "Βάρδια"

Ολιγογράφος, άφησε μόνον τρεις ποιητικές συλλογές και τέσσερα πεζά κείμενα, το μεγαλύτερο εκ των οποίων είναι η Βάρδια, που εκδόθηκε το 1954, από τις εκδόσεις Καραβία. Έχει χαρακτήρα αυτοβιογραφικό κι εξομολογητικό και είναι αφιερωμένη στον Παναγή Γιαννουλάτο. Μέσα στο βιβλίο υπάρχει η ιστορία ενός ταξιδιού. Στη θάλασσα της Κίνας ένα παμπάλαιο, σαραβαλιασμένο, φορτηγό πλοίο έχει βάλει πλώρη για το Σαντούν. 




"[...] Οι ναύτες είναι ακροβάτες. Φοράνε θαλασσιές φόρμες ή χακί ξεβαμμένες, γιομάτες μικρές κουκίδες κόκκινες, πράσινες, μαύρες, άσπρες. Μπορούνε ν' ανεβούνε στην κορφή του καταρτιού από ένα σκοινί, χωρίς ν' ακουμπάνε τα πόδια τους πουθενά. Μπορούν να κρατηθούν για μια στιγμή κρεμασμένοι απ' τα δόντια, να περπατήσουνε πάνω σ' έναν κάβο τεντωμένο κι από κάτω τους να κυλάει το ρέμα. Τα χέρια τους είναι γιομάτα σημάδια από χτυπήματα, μαγκώματα.[...] Όταν δείτε σε καμιάν εξοχή έναν άνθρωπο να 'ναι ακουμπισμένος με την πλάτη σ' έναν τοίχο και να καπνίζει ή να παίζει το κομπολόι του, είναι ναυτικός που 'χει πάρει τη σύνταξή του. Έχει πιάσει, καθώς λένε, αγκωνάρι.[...]"


Νικος Καββαδιας: "ο ποιητής των θαλασσών και του ανεκπλήρωτου έρωτα". 
(11 Ιανουαρίου 1910 - 10 Φεβρουαρίου 1975)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου